Binnenkort start het WK Hockey voor speelsters onder de 21 jaar in Chili. Sophie Baart (rechts bovenaan op de foto), arts bij de Spoedeisende Hulp (SEH) van het HagaZiekenhuis, gaat met Jong Oranje mee naar Santiago als teamarts. “Goud is het doel, maar voor mij is dat niet het allerbelangrijkst.”

Baart speelde zelf in het verleden hockey bij clubs als HGC en Amsterdam. In haar rol als teamarts van Jong Oranje komen haar twee passies samen. “Het is heel leuk en ik vind het een eer dat ik dit mag doen."

Naast Sophie bestaat het team uit twee fysiotherapeuten. Tijdens de wedstrijden zit Sophie samen met een fysiotherapeut op de bank. Daar adviseren zij de coach of een speelster door kan spelen, of dat een wissel nodig is. Bij een blessuregeval mag Sophie aan de bak.

Gouden medaille

Als teamarts moet Sophie met veel dingen rekening houden. “Natuurlijk zijn er de bekende sportblessures, zoals een hoofdblessure door een hockeybal of hockeystick die tegen het gezicht komt. Dat is vaak even hechten en klaar. Maar de meiden kunnen ook te maken krijgen met een jetlag, slaapproblemen, stress, heimwee of een zware blessure, zoals een afgescheurde kruisband. Hoe ga je er mee om als het even niet zo lekker gaat? Ik vind het belangrijk dat de speelsters zich veilig voelen. Dat ze weten dat ze altijd kunnen binnenlopen en dat alles bespreekbaar is. Ze zijn nog zo jong, spelen voor het eerst buiten Europa en de verwachtingen zijn hoog gespannen. Zoiets valt niet mee, weet ik uit eigen ervaring. Een gouden medaille is natuurlijk het doel, maar voor mij is het toernooi pas geslaagd als de meiden met plezier terug kunnen kijken. Dat ze zich fijn voelden en een mooie ervaring rijker zijn. Dat is uiteindelijk de echte winst.”